سلام اول از همه به دلم بعد به دوستای گلم.این اولین پستمه ولی سعی میکنم اونقدر جذابش کنم که خودتون بدون دعوت بیاین
حالا بهتر واسه دست اول یه دلنوشته بنویسم ازون دلنوشته های عمقی دلم.
از وقتی که در دنیای نیازمندی زاده شدم باید میفهمیدم پرواز کردنو بایدتو رویاهام ببینم
و عطش روحمو باید تو گریه هام تسکین بدم.با دیدن اطرافیانم خودمو گول بزنم که اره
توهم با اینا یکی هستی باهاشون میخندی گریه میکنی خوش میگذرونی و نهایتش
اینه که هر چی میخای و بهش نمیرسی رو تو خیالاتت تجربه میکنی و کسیم نیست
بهت گیر بده چرا سر فلانی داد زدی یا اون یکیو کشتی یا چرا اونو..............نچ نچ نچ
به قول برو بچ خوب دنیایی داریم خووووووب.حرف حساب اینکه زندگی کردنو باید چشید
و ادمایی کیفشو میبرن که خوب خدارو شناختندویه طورایی با خداشون رفیقند اره
جونم بیاین با خدا رفیق باشیم ازون رفیقای جون جونی .قربون همتون خدا نگهدارتون